Back in Mozambique after 2 months in Holland

"Nee ik doe het zeker, ik zal m'n blog bij gaan houden". Ik hoor het mezelf nog zeggen, inmiddels weer een maand geleden... Ook al ben ik pas een kleine 3 weken terug in Maputo, ik heb het gevoel dat er al weer zoveel gebeurd is. Nadat ik de eerste 2,5 maand van m'n zwangerschap in Nederland had doorgebracht moest ik iedereen in Mozambique op de hoogte brengen wat ik best nog wel eng vond want hoe zou VSO Moz en mijn lokale werkgever gaan reageren? Om het kort te houden, alle betrokken reageerden meer begrijpend en positief dan ik had verwacht. En ook al is het een hele organisatie en heb ik in verschillende fases akkoord nodig van de juiste personen, ik heb er een positief gevoel over dat ik na het krijgen van ons kindje we samen kunnen terugkeren naar Mozambique.

Veel vso vriendinnen zitten in dezelfde leeftijdsfase als ik (in de dertig), feliciteren me van harte en geven aan ook wel een beetje jaloers te zijn dat ik zwanger ben. Vanochtend heb ik een van hen teruggemaild, leek me leuk om jullie ook te laten weten hoe het werkelijk voor me voelt: "Dear Lesley, Thanks for your congratulations! I am excited in many ways. It's great, it sucks (cause my body is getting bigger and my hormones are turning me into a very bossy girlfriend to sweet Alex), it's frightening (cause i still don't know how on earth I am gonna find a paid job in Mozambique), it's a new adventure (which doesn't end for a long time, at least for the coming 18 years but as Mark Twain once said "In twenty years from now, you will be more disappointed about the things you didn't do than about the things you did do") and I am just hoping that it is true that all my doubts will disappear when I am holding our new african/asian/european babyboy or girl in my arms somewhere mid January." :)

M'n Kindlimuka collega's zijn een heel ander verhaal. Nog een kleine anekdote voor het afsluiten. M'n zwangerschap verbergen bij Kindlimuka, was onmogelijk vanaf dag 1. "Wat ben je aangekomen, je hebt grote billen gekregen, je borsten zijn gegroeid, heb je veel gegeten in Nederland?" Dus nadat ik het management en Fatima (mijn werkster) had verteld mocht iedereen het weten. Zo ook dona Etelvina, die op mijn nieuws mijn t-shirtje naar beneden trok om mijn tepels te controleren! Of ik loop op de trap en voel handen van een vrouwelijke collega op m'n billen want die zijn zo gegroeid! 'sOchtends vragen ze niet, "hoe is het met de baby?" maar "hoe is het met onze baby?" Gisteren kreeg ik van 2 vrouwelijke collega's van het management het advies om geen sex meer te hebben na 7 maanden zwangerschap, want je wilt toch niet het hoofd van de baby bevuilen en dat het eruit komt met een witte vlek...